Pierwsze wzmianki o Sprowie mówią , że  wieś ta istniała już przed 1288r., kiedy to właścicielem wsi był Piotr, syn Dobiesława .Leszek Czarny, książę krakowski i sandomierski, pragnąc wynagrodzić zasługi Piotra, pozwala mu na wolne karczowanie lasów, należących do Sprowy i zasiedlenie „ obcym ludem w ciągu lat 14” już w 1438r. W wyniku tej działalności na terenie Sprowy powstała wieś Wywła. Jan ze Sprowy po swym zmarłym bracie, Piotrze, sprzedał wieś za 400 grzywien Piotrowi Odrowążowi. Ród Odrowążów wydał wielu dostojników kościelnych  i państwowych. Jan Odrowąż był arcybiskupem gnieźnieńskim (zm.1464), a najbogatszym wśród nich w połowie XV wieku był Piotr ze Sprowy, wojewoda ruski i podolski.

W 1477r. Andrzej Odrowąż ze Sprowy, wojewoda Rusi daje wieś klasztorowi w Mogile. Zakonnicy jednak tę wieś zamienili na Opatkowice. Wojewoda wyprosił tę zamianę u króla Kazimierza IV Jagiellończyka , pod warunkiem, że zakon będzie odprawiał co rok mszę świętą za dusze rodziców króla Kazimierza  – Władysława i Zofii. Sprowa przez wiele wieków była przedmiotem sporu pomiędzy dziedzicem Aleksanderem Sewerynem Dembińskim, a biskupem kamienieckim, opatem mogilskim, Pawłem  Piaseckim. Podstawą sporu był dokument z 1476r., mówiący „…gdyby Sprowa  z domu Odrowążów kiedykolwiek wyjść miała, to klasztor za sumę 400 grzywien (choćby więcej kto inny dawał), wykupić ją może”.

Od połowy XIX wieku Sprowa była folwarkiem należącym do Słupi, która wówczas była własnością Adolfa Niemojewskiego, który po około 50 latach zaczął wyprzedaż majątku.  Nowym nabywcą sprowskiego folwarku został  Aleksander Moes. Wieś wtedy liczyła 31 domów, zamieszkałych przez  497 mieszkańców. W Sprowie z dawnych lat zachował się tylko szczątkowy park z kilkoma okazami drzew, a także ruiny folwarku.

Obecnie Sprowa liczy 102 domy, które zamieszkuje 347 osób.

Sołtys: Marzena Kubat

Radna: Krystyna Sap