Prace w parku
Sieńsko
Sieńsko jest najbardziej wysuniętą na północny-wschód miejscowością gminy Słupia i sąsiaduje z gminą Nagłowice. W 1376r. właścicielem Sieńska był Borek herbu Wąż z sąsiedniego Trzcińca. W wieku XV i XVI Sieńsko zwane Zieńskiem, a dziedzicami oprócz Borków byli Kościeniowie z Sędziszowa herbu Jastrzębiec. W 1621r. wieś przechodzi do Rawiczów Dembińskich, następnie kupują go Białobrzescy herbu Abdank. W XVIII wieku byli tu Przerębscy, krótko Trembeccy, wreszcie Goczałkowscy, herbu Poraj, którzy nabyli Sieńsko w końcu XVIII wieku. Pierwszym dziedzicem z tego rodu był Stanisław, deputowany do Trybunału Koronnego w 1780r. i burgrabia zamku krakowskiego. W 1828r. Sieńsko dziedziczą dwaj bracia Goczałkowscy: Józef i Franciszek Xawery. Służyli oni w wojsku austriackim, potem polskim. Brali też udział w powstaniu listopadowym. I w związku z tym musieli wyemigrować, a majątek uległ konfiskacie. W 1832r. Sieńsko zostało zakupione przez Aleksandra Laskowskiego, również oficera i uczestnika powstania listopadowego. Jego wnukiem był poeta, Kazimierz Laskowski, piszący pod pseudonimem EL, autor m.in. „ Z chłopskiej piersi”, „Satyr politycznych”, „Pogrzebu” czy „Z rapsodów wolności”. Poeta prawdopodobnie bywał w Sieńsku, a na pewno w folwarku Podgaje, który był wówczas połączony z Sieńskiem (oddzielony w 1881r.) Ostatnimi właścicielami Sieńska byli Biernaccy. Dwór w Sieńsku istniał do lat sześćdziesiątych XX wieku, będąc siedzibą szkoły podstawowej. Wśród mieszkańców wsi krąży legenda, że we dworze nocował sam Tadeusz Kościuszko, zmierzając w kierunku Szczekocin. Obecna szkoła, która powstała w 1968r. dzięki dużemu zaangażowaniu mieszkańców wsi, nosi imię Naczelnika. Tuż za szkołą znajduje się park, wpisany do rejestru zabytków. Sieńsko zamieszkuje 448 osób w 154 domach.
Sołtys: Marcin Milik
Radna: Anna Łukasik
Radny: Marian Machnik